Ανδρών επιφανών πάσα η γη τάφος.
(από τον Επιτάφιο του Περικλή)
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός

Ο πλούτος θνητός, η δόξα αθάνατος.
Αρχαιοελληνική παροιμία

Κάτθανε Διαγόρα!
Πέθανε [τώρα αμέσως] Διαγόρα (Παραίνεση του κοινού της Ολυμπίας προς πατέρα που τον περιέφεραν στους ώμους τους οι δυο ολυμπιονίκες γιοι του).

Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί.
Οι άνδρες τιμούν τις θέσεις και όχι οι θέσεις τους άνδρες.
Αγησίλαος, Σπαρτιάτης βασιλιάς

Μέμνησο ότι άνθρωπος εί.
Να θυμάσαι ότι είσαι άνθρωπος.
(Υπενθύμιση προς τον εαυτό του) Φίλιππος Β’, Βασιλιάς της Μακεδονίας

Φήμη κακή αργαλέη φέρει, χαλεπόν δ’ αποθέσθαι.
Από ασήμαντο αγώνα δεν προκύπτει μεγάλη δόξα.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Ζων μεν επαινού, αποθανών δε μακαρίζου.
Όσο ζεις να σε παινεύουν κι όταν πεθάνεις, να σε μακαρίζουν.
Περίανδρος, 668-584 π.Χ., Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών

Δόξα δε χρημάτων ουκ ωνητή.
Η δόξα δεν αγοράζεται με χρήμα.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας

Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο άθλιο από την κενοδοξία.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Βίων έλεγε την δόξαν είναι μητέρα των αγαθών.
Βίων ο Βορυσθενίτης, ~4ος αιών π.Χ., Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος

Δόξα σεμνόν μεν αλλ’ αβέβαιον.
Η δόξα είναι αξιοσέβαστη αλλά αβέβαιη.
Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός

Ουκ έστιν όστις ηδέως ζητών βιούν εύκλειαν εισεκτήσατο.
Κανένας από όσους επεδίωξαν να περάσουν τη ζωή τους με απολαύσεις δεν απέκτησε φημισμένο όνομα.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Πόνος, ως λέγουσιν, ευκλείας πατήρ.
Ο μόχθος, καθώς λένε, είναι ο πατέρας της φήμης.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Δόξα και πλούτος άνευ συνέσεως ουκ ασφαλή κτήματα.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος