Πόλεμος γαρ σχολείον αρετής εστί.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Αι μεν ηδοναί θνηταί αι δε αρεταί αθάνατοι.
Περίανδρος, 668-584 π.Χ., Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών

Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ’ άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οί ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής.
Πέρσης στρατηγός για τους Έλληνες το 480 π.Χ.

Αρετής προπάροιθε ιδρώτα θεοί αθάνατοι θήκαν.

Μπροστά από την αρετή οι αθάνατοι θεοί έβαλαν τον ιδρώτα.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Αρετής απάσης σεμνός ηγείται λόγος.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Ενός εκάστου αρετή τριάς: σύνεσις και κράτος και τύχη.
Στον καθένα υπάρχουν τρεις αρετές: Η σύνεση, η δύναμη και η [καλή] τύχη.
Ίων ο Χίος, Αρχαίος Έλληνας τραγικός & διθυραμβικός ποιητής

Αρετής οικείον είναι, κακίας αλλότριον.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ. αιών, Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος

Πας γαρ ο τ’ επί γης και υπό γης χρυσός αρετής ουκ αντάξιος.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

Αναφαίρετον όπλον αρετή.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Υφ’ ων κρατείσθαι την ψυχήν αισχρόν, τούτων εγκράτεια άσκει πάντων: κέρδους, οργής, ηδονής, λύπης.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας

Αλέξανδρος την Ιλιάδα αρετής εφόδιον ενόμιζε.
Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός