Χρόνου φείδου.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος π.Χ. αιών, Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας

Πάντων των αναγκαίων κακών ιατρός χρόνος εστίν.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Έσσετ’ ήμαρ.
Θα ‘ρθει η μέρα που…
Όμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής

Οι καιροί ου μενετοί.
Οι καιροί [οι ευκαιρίες] δεν περιμένουν.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός

Μη πίστευε χρόνω.
Περίανδρος, 668-584 π.Χ., Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών

Χρόνου γαρ εις τα πράγματα εάν λάβης, άπαντα λήξει και κατασταλήσεται.
Απολλόδωρος

Πάντα εκκαλύπτων ο χρόνος εις το φως άγει.
Ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Γνώμαι δ’ αμείνους εισί τών γεραιτέρων, ό γάρ χρόνος δίδαγμα ποικιλώτατον.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Το νυν εστι μεσότης τις.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Όστις νέος ων μουσών αμελεί, τον τε παρελθόντα απόλωλε χρόνον και τον μέλλοντα τέθνηκε.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Χρόνος παις εστι παίζων πεττεύων. Παιδός η βασιλεία.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ., Ίων φιλόσοφος

Βραχύς αιών.
Η ζωή είναι σύντομη.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός