Ηδοναί άκαιροι τίκτουσιν αηδίας.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Αι μεν ηδοναί θνηταί αι δε αρεταί αθάνατοι.
Περίανδρος, 668-584 π.Χ., Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών

Βραχεία τέρψις ηδονής κακής.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος.
Μια ζωή χωρίς γιορτές [και πανηγύρια] είναι σαν ένας μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Το γαρ ηδύ, εάν πολύ, ου τι γε ηδύ.
Αρχαιοελληνική παροιμία

Ηδονής δε πάσης μεν περιέχεσθαι και πάντως αλόγιστον έστι, πάσαν δε φεύγειν και πάντως αναίσθητον.
Η με κάθε τρόπο επιδίωξη της ηδονής είναι ανόητο, αλλά το ίδιο και η με κάθε τρόπο αποφυγή της.
Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός

Κρατεί ηδονής ουχ’ ο απεχόμενος, άλλ’ ο χρώμενος μεν, μη προεκφερόμενος δε.
Εγκρατής στις απολαύσεις δεν είναι ο απέχων, αλλά αυτός που τις γεύεται χωρίς να παρεκτρέπεται.
Αρίστιππος, 435-355 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Ηδονήν φεύγε, ήτις λύπην τίκτει.
Απόφευγε την απόλαυση που φέρνει λύπη.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος

Ουδείς έπαινον ηδοναίς εκτίσατο.
Καρκίνος, Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Παιδία και θηρία διώκει τας ηδονάς.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος

Ανήρ δ’ άβουλος ηδοναίς θηρεύεται.
Ο άνθρωπος χωρίς θέληση πιάνεται με [όπλο] τις ηδονές.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Μανείην μάλλον ή ησθείην.
Καλύτερα να είσαι τρελός παρά σκλάβος των απολαύσεων.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Εύφραινε σαυτόν, πίνε, τον καθ’ ημέραν βίον λογίζου σον, τα δ’ άλλα της τύχης.
Να ευχαριστιέσαι, να πίνεις, να υπολογίζεις την κάθε μέρα δική σου και τα υπόλοιπα άφησέ τα στην τύχη.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Ευτελές δείπνον ου ποιεί παροινία.
Το φτωχικό δείπνο δεν κάνει τους ανθρώπους να παραφέρονται.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Ουκ έστιν όστις ηδέως ζητών βιούν εύκλειαν εισεκτήσατο.
Κανένας από όσους επεδίωξαν να περάσουν τη ζωή τους με απολαύσεις δεν απέκτησε φημισμένο όνομα.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Εξ ηδονής γαρ φύεται το δυστυχείν.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής