Πενία τέχνας κατεργάζεται.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ. αιών, Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Πενία δε σοφίαν έλαχεν.
Της φτώχειας της έλειψε η σοφία.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Ευτελές δείπνον ου ποιεί παροινία.
Το φτωχικό δείπνο δεν κάνει τους ανθρώπους να παραφέρονται.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Πένητα φεύγει πας τις εκποδών φίλος.
Ο καθένας αποφεύγει ένα φτωχό φίλο.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Πτωχός πτωχώ φθονέει.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Καταστροφή Ανδρών δ᾿ εκ μεγάλων πόλις όλλυται.
Η πόλις καταστρέφεται από τους μεγάλους άντρες.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος

Πείνα Σκότω λιμός ξύνοικος.
Μέσα στο σκοτάδι συνυπάρχει και η πείνα.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ., Αρχαίος τραγικός ποιητής

Λιμώ γαρ ουδέν εστιν αντειπείν έπος.
Στην πείνα δεν μπορείς να πεις αντίθετο λόγο.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής