Άγει δε προς φως την αλήθειαν χρόνος.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός

Η γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Αεί κράτιστον εστί τα αληθή λέγειν εν παντί καιρώ.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Εν οίνω αλήθεια.
Αλκαίος, 7-6ος αιών π.Χ., Αρχαίος λυρικός ποιητής

Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε αλήθεια.
Αντιφάνης, 405-335 π.Χ, Αρχαίος κωμωδιογράφος

Ουκ εξάγουσιν καρπόν οι ψευδείς λόγοι.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.
Κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Αδύνατον τ’ αληθές λαθείν.
Αδύνατο να κρυφτεί η αλήθεια.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Σιγάν την αλήθειαν, χρυσόν εστί θάπτειν.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Κρήτες αεί ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί.
Οι Κρήτες είναι πάντα ψεύτες, είναι άγρια θηρία και λαίμαργοι.
Επιμενίδης ο Κρης

Ανήρ δ’ άλλα κέκευθεν ενί φρεσίν, άλλα δε βάζει.
Ο άνθρωπος άλλα έχει κρυμμένα στο μυαλό του και άλλα λέει.
Φωκυλίδης, 5ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής