Αετός μυίας ου θηρεύει.
Αρχαιοελληνική παροιμία

Ου γαρ δοκείν άριστος, αλλ’ είναι θέλει.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ., Αρχαίος τραγικός ποιητής

Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν.
(Ιλιάδα Ζ, Ο Ιππόλαχος από τη Λυκία στο γιο του Γλαύκο)
Όμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής

Ο ήλιους εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μειώνεται.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Φιλοκαλούμεν γαρ μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός

Ερωτηθείσα υπό τινος Αττικής,
«διά τι υμείς άρχετε μόναι των ανδρών αι Λάκαιναι;»
«ότι», έφη, «και τίκτομεν μόναι άνδρας».
Οι Σπαρτιάτισσες είναι οι μόνες γυναίκες στην Ελλάδα που κυβερνάνε άντρες επειδή μόνο αυτές γεννάνε άντρες (απάντηση από την Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα).
Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός

Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν.
Είναι μεγαλειώδες να σε κατηγορούν ενώ κάνεις το σωστό (σχόλιο του όταν πληροφορήθηκε ότι ο Πλάτωνας μίλησε άσχημα γι’ αυτόν).
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Αγαθώ περί ουδενός εγγίγνεται φθόνος ούτε φόβος ούτε οργή ή μίσος.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

Ή καλώς ζην ή καλώς τεθνηκέναι τον ευγενή δει.
Ο ευγενής πρέπει ή να ζει με αξιοπρέπεια ή να πεθαίνει με αξιοπρέπεια.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος