Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο.
Έτσι και μαχότανε σίγουρα θα χεζότανε.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος

Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Ποθητός είναι μάλλον ή φοβερός κατά βίον προαιρού. Ον πάντες φοβούνται, πάντας φοβείται.
Διάλεξε να είσαι αγαπητός παρά να σε φοβούνται. Αυτός που τον φοβούνται όλοι, τους φοβάται όλους.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Βλαξ άνθρωπος επί παντί λόγω επτοήσθαι φιλεί.
Ο βλάκας θέλει να πτοείται με το παραμικρό.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ., Ίων φιλόσοφος

Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός.
Ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός

Βέλτιον θανείν άπαξ ή διά βίου τρέμειν.
Καλύτερα να πεθάνεις μια φορά παρά να τρέμεις από το φόβο σου μια ζωή.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός

Έσθ’ όπου το δεινόν εύ.
Υπάρχουν περιπτώσεις που ο φόβος είναι καλό πράγμα.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ., Αρχαίος τραγικός ποιητής