Κατά τη διάρκεια του μήνα Γαμηλίωνα, ο οποίος αντιστοιχούσε στο σημερινό δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου και το πρώτο του Φεβρουαρίου, υπήρχαν τα Θεογάμια.

Τα Θεογάμια ήταν αρχαίες ελληνικές γιορτές που πραγματοποιούνταν σε όλες τις μεγάλες ελληνικές πόλεις, ήταν αφιερωμένες στη μνήμη των γάμων των θεών, και κυρίως εκείνου του Δία και της Ήρας. Εκείνη ήταν, μάλιστα, και η περίοδος που λάμβαναν χώρα και οι περισσότεροι γάμοι, με τους νεόνυμφους να κάνουν κοινή θυσία προς τιμήν του θεϊκού ζεύγους. Σε άλλες περιοχές, όπως τη Σάμο, την Κνωσό και τη Σικελία, γίνονταν συμπόσια και πανηγύρια στο όνομά τους. Γνωρίζουμε επίσης, ότι Θεογάμια συμπεριλαμβάνονταν στα Καβείρια και στα Ελευσίνια Μυστήρια.

Δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι ακριβώς περιελάμβαναν τα Θεογάμια, παρά μόνο ότι περιείχαν γεύμα και ερωτική επαφή μεταξύ των συντρόφων. Στην Κρήτη, η γιορτή περιελάμβανε μιμικές γαμήλιες τελετές και σπονδές, οι οποίες τελούνταν κοντά στον ποταμό Θήρηνα (σημερινό Πλατυπέραμα) της Κνωσού και στη Γόρτυνα.

Αξίζει να σημειωθεί, πως οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν μεγάλη σημασία στον Έρωτα, στον οποίο είχαν δώσει υπόσταση θεού. Ο φτερωτός θεός της αγάπης, λοιπόν, σύμφωνα με τη μυθολογία, είχε στη φαρέτρα του βέλη. Όταν, λοιπόν, χτυπούσε με τα βέλη του δύο ανθρώπους τότε ερωτεύονταν παράφορα. Ο συγκεκριμένος μύθος είναι, μάλιστα, τόσο ισχυρός που συνεχίζει μέχρι σήμερα να ακούγεται με τη μορφή παροιμίας.